طراحی داخلی
مجموعه دپارتمان طراحی داخلی در راستای فراهم کردن خواسته های کارفرما به مباحثی از قبیل طراحی کامل فضاهای داخلی و ارتباط آنها به منطقی ترین شکل ممکن با یکدیگر می پردازد، به طوری که فضاهای داخلی کاملا هماهنگ با یکدیگر به سبک خاصی طراحی و ارائه می شوند. هنرمندان طراحی داخلی استودیو مهراز تلاش می کنند، با کنار هم قرار دادن متریال های مناسب و به صرفه، برای رسیدن به توازن، تناسب و هارمونی، حس آرامش را در فضاهای مختلف زندگی ایجاد کنند. در این مسیر از نرم افزار های Real time rendering برای نمایش ایده های مورد نظر طراحان به کارفرما استفاده می کنند.
بسیاری از شرکت های بزرگ معماری ساختمان طراحی داخل مخصوص به خود را داشته و در شرکت های کوچک این وظیفه حداقل به یک نفر واگذار شده است.
در حقیقت هیچ مرزی برای حرفه طراحی داخلی و در کل تمام طراحی ها مشخص نشده است.
برای مثال طراحی مبلمان توسط طراحان صنعتی، معماران و طراحان داخلی میتواند صورت گیرد.
به عنوان یک اصل، مبلمان طراحی شده برای تولید انبوه توسط طراحان صنعتی یا خود طراحان مبلمان صورت می گیرد.
طراح داخلی یا معمار معمولا قطعات خاصی که به سادگی در بازار یافت نمیشود و یا برای کار خاصی بوده طراحی می کنند.
این نیازها ممکن است کاربردی و یا صرفا جهت زیباسازی استفاده شود و معمولا یک میز یا صندلی خاصی که برای شغلی خاص طراحی می شود توجه تولیدکننده را به خود جلب کرده و تمایل خود را برای تولید انبوه آن ابراز میکند.
همین وضعیت نیز در قسمت های دیگر طراحی از قبیل نورپردازی، دستگاه ها، کفپوش ها و غیره دیده می شود.
تمام فعالیت های طراحی در اصل شبیه به یکدیگر بوده اگرچه ممکن است آموزش در قسمت های مختلف طراحی متفاوت باشد به طوری که یک طراح چیره دست و آموزش دیده با کمترین سختی ممکن می تواند تخصص خود را عوض کند.
در بحث جنبه های عمومی طراحی، مهم است که توجه کنیم که تمایز مهمی بین هنر و طراحی وجود دارد.
یک طراح اساسا در مورد مشکلات بوجود آمده در حین کار (مثل کارآمدی، زیباسازی و یا روانشناختی) درگیر و آشفته می شود اما یک هنرمند بیشتر نگران بیان ایده احساسی خود و ارائه راه حلی برای مشکل ایجاد شده توسط خود است.
در حقیقت یک طراحی داخلی زیبا می تواند به عنوان اثر هنری یاد شود اما برخی تمایل دارند این اثر را صرفا یک طراحی عالی بنامند.
طراحی داخلی مستقیما تحت تاثیر چگونگی استفاده از فضا قرار می گیرد و با ارزیابی اهداف کاربردی آغاز می شود.
همانطور که انسانها تکامل یافته اند، نیازهای فضایی و ترجیحات ما نیز تکامل یافته است.
در فضای طراحی امروزی، اکثر طراحان به دنبال تلفیق شکل و کاربرد هستند. با این حال، رسیدن به درک متعادلی از شکل و کاربرد، قرن های زیادی به طول انجامید؛
طراحی در روزهای آغازین به شدت تحت تأثیر کاربرد – یا ضرورت وجود فضایی برای خدمت به نیازهای خاص بود.
عناصری که ما برای هر سرپناه مدرن به آن احتیاج داریم، همان عناصری نیست که برای اجداد غارنشین ما ضروری و رایج بود.
با این حال، قاعده اساسی طراحی داخلی در طول قرن ها همچنان باقی است: فضاها باید کاربردی باشند.
اگر فضایی از لحاظ بصری جذاب باشد، اما کاربردی نباشد، این کار فقط یک کار هنری است.
اصول طراحی داخلی امروزی، شبیه به اصول طراحی مورد استفاده غارنشینان قبل از تاریخ است.
برای درک اصول طراحی داخلی، لازم است به درسهای اجداد غارنشین مان اعتماد کنیم.
هرچه باشد، خانه های آنها برای بقا و تلاقی نیازهای اساسی بشری توسعه یافته بود.
زمینه طراحی داخلی به طور عمده به سبب انقلاب صنعتی توسعه یافت که در آن زمان تولیدات انبوه مبلمان و تجهیزات جانبی با قیمت مناسب در دسترس بود.
تقریبا در زمانی که د وولف کار دکوراسیون داخلی اش را آغاز کرد، انقلاب صنعتی فناوری های جدیدی را به وجود آورد که صنعت گران را قادر ساخت مبلمان را توسط ماشین بسازند.
امروزه، به جای کارگری که در یک هفته یک قطعه مبلمان را تکمیل می کرد، یک دستگاه می تواند دوجین از قطعه های مشابه را به سرعت و با قیمت ارزان تولید کند.
همراه با تولید انبوه اقلام، فروشگاه های زنجیره ای ایجاد شدند.
فروشگاه های زنجیره ای علاوه بر نمایش ویترینی لباس و تزیینات خوب، شروع به فروش اقلام مورد استفاده در تولید انبوه مبلمان نیز کردند.
در نتیجه همیشه در دسترس بودن و قیمت مناسب مبلمان، مردم بیش از پیش شروع به جای دادن اقلام جدید در خانه های خود کردند.
خانواده ها ممکن بود یک میز خاص را از زمانی که صاحب یک خانه بودند تا زمانی که آن خانه را می فروختند استفاده کنند، ولی امروزه راحت تر می توانند یک میز جدید پیدا و تهیه کنند.
همراه با تولید انبوه مبلمان، تنوع بوجود آمد. به جای یک میز چهار ضلعی استاندارد مستطیلی، امروزه مردم انتخاب های بسیاری دارند.
با افزایش انتخاب ها، تمایل به راهنمایی و خرج کردن حرفه ای ایجاد شد. بنابراین، حرفه طراحی داخلی شروع به رشد و نمو کرد.
این حرفه مخصوصا برای زنان جذاب بود، که در زمانی که زنان تازه شروع به پیوستن به نیروی کار می کردند، دکوراسیون داخلی را به عنوان شغلی آبرومند برای زنان می پنداشتند.
با گذشت زمان، طراحان داخلی نه تنها شروع به طراحی با مبلمان، رنگ و پارچه کردند، بلکه در سبک های خاصی نیز شروع به طراحی نمودند.
یک سبک طراحی داخلی نشان دهنده رنگ، شکل، مبلمان، آثار هنری و عناصر دیگر است که با هم کار می کنند تا نگاه و احساسی همه جانبه به وجود آورند.
یک سبک طراحی داخلی ممکن است بر اساس سازه باشد مانند سبک مدرن.
سبک ها ممکن است بر اساس کشورها باشند مانند سبک مکزیکی.
همچنین سبک ها ممکن است بر اساس دهه ها باشند مانند سبک دهه 1950.استانداردهای طراحی داخلی از این مدارس و انجمن ها توسعه یافت.
برای حمایت از این استانداردها، ادارات کشوری، محلی و دولتی نیز قوانین و مقرراتی را با بررسی تمام جوانب طراحی داخلی تنظیم کرده اند.
طراحان امروزی نه تنها باید از غارنشینان در مورد اهمیت شکل درس بیاموزند، بلکه باید درباره سبک های مختلف طراحی در طول تاریخ، استانداردهای طراحی و قوانین برای اجرای این استانداردها نیز یاد بگیرند.
علاوه بر آن، طراحان باید بر تمایلات امروزی توجه دقیق داشته باشند تا بتوانند در مورد صنعت مطلع بمانند و از آنچه که در اطراف آنهاست، الهام بگیرند.طراحی داخلی همچنان به تکامل ادامه می دهد.
با تولد واقعیت افزوده و مناظر مجازی سه بعدی، سبک های جدید و استانداردهای طراحی داخلی به سرعت در حال ظهور است.
بنابراین، امروزه در حالی که طراحان داخلی باید دائما آنچه که در این زمینه انجام شده است را بررسی کنند، باید آنها را در کنار تغییرات و فن آوری ها قرار دهید تا بتوانند برای آینده طراحی داخلی آماده شوند.
طراحان داخلی با متخصصان بسیاری از زمینه های دیگر کار می کنند.
طراحان داخلی باید از طیف وسیعی از رشته های مختلف، از جمله معماری، دکوراسیون و غیره آگاه باشند.
به همین دلیل، طراحان داخلی موفق باید وقت خود را صرف این کنند که بفهمند هر کدام از این رشته های متفاوت چه کاری انجام میدهند و چگونه با هم کار می کنند.
همچنین لازم به ذکر است که طراحان داخلی اغلب با دکوراتورهای داخلی اشتباه گرفته می شوند.
این اشتباه طبیعی و مورد انتظار است، زیرا طراحان داخلی نیز باید بتوانند کارفرمایان را درباره امکان و لزوم نوع دکوراسیون فضایشان راهنمایی کنند، به ویژه زمانی که طرح، نوع خاصی از دکوراسیون را می طلبد.
با این حال، تفاوت های معینی بین طراحان داخلی و دکوراتور های داخلی وجود دارد.
مانند هر رشته تخصصی، زمینه طراحی داخلی شامل تخصص های مختلف بسیاری است.
بسیاری از طراحان داخلی در همه تخصص ها کار می کنند و کارشان در تخصص خاصی نیست.
برای طراحی یک فضای موفق در هر یک از این گروه های تخصصی، طراحان داخلی باید از قوانین و مقررات دولتی خاص آگاه باشند، که می تواند از سازه ای به سازه دیگر متفاوت باشد.
طراحان داخلی همچنین لازم است با اطمینان بدانند که هر فضایی قرار است چگونه و توسط چه کسی مورد استفاده قرار بگیرد، در نتیجه می توانند بهترین استاندارهای طراحی را دنبال کنند.
برای مثال، اثاثیه ای که طراح داخلی برای فضای عمومی استفاده می کند، ممکن است بسیار متفاوت با اثاثیه ای باشد که برای یک فضای مسکونی انتخاب میکند.
از زمان غار نشینی، انسان ها فضاهای زندگی، کار و استراحت خود را با توجه به نیازهای خود سازماندهی کرده اند.
با گذشت زمان فضاها نه تنها از لحاظ کاربردی سازماندهی شده اند، بلکه با محوریت جذابیت زیبایی توسعه فزاینده ای یافته اند.
برای قرن ها، تا زمانی که طراحی داخلی به حوزه تخصصی تبدیل شد، معماران مسئول طراحی، ساخت و دکوراسیون فضا بودند.
حوزه طراحی داخلی هنوز در مراحل اولیه است.
تخصص طراحی داخلی به واسطه نیاز توسعه یافته است؛ هر فضایی لازم است طراحی شود، برنامه ریزی شود و به پایان برسد.
با این حال، برای قرن ها، معماران مسئول طراحی سازه بودند و باید با دریافت کمک از هنرمندان، سازندگان مبلمان و دیگر هنرمندان، در سازه فضای زندگی و کار را توسعه می دادند.
درنتیجه اغلب طراحی داخلی و معماری، به عنوان یک کار و یکسان دیده میشد.البته خدمات معماری فقط برای کسانی بود که استطاعت مالی داشتند.
حتی فضاهای جذاب و گرانمایه در جهان، مانند ورسای، توسط طراحان داخلی متخصص طراحی نشده است.
در عوض، فضاها تنها توسط هنرمندان و صنعتگران تنظیم شده بود که اتاق ها را با مبلمان دست ساز پر می کردند و از دیوارها برای قرار دادن آثار هنری گرانمایه و وسایل سبک استفاده می کردند.
معمار مسئول نظارت بر توسعه این فضاهای داخلی بود.
اگرچه حجم فعالیت های تجاری در زمینه مسکونی در حال افزایش بوده ولی
به نظر می رسد که نیاز کمتری به طراحان حرفه ای در این زمینه وجود داشته و اکثرا به سمت طراحی های غیرمسکونی گرایش داشته اند.
رشته طراحی داخلی شامل تعدادی حوزه تخصصی می باشد .
یکی از آن ها تحلیل فضا بوده که نیازمند به تجزیه و تحلیل فضا، عملکرد این فضا را دارد.
علاوه بر این ملاحظات اولیه، این نوع شرکت طراحی در طراحی دفتر کار نیز متخصص هستند.
بسیاری از شرکت های طراحی در طراحی هتل ها، مغازه ها و مراکز خرید بسیار ماهر شده اند.
مابقی شرکت ها به طور عمده درگیر طراحی مراکز آموزشی بزرگ بوده و یا در طراحی بیمارستان ها و کلینیک ها متخصص هستند.
محدوده کاری شرکت های طراحی پروژه های غیر مسکونی از گروه های کوچک تا ساختمان هایی با 50 تا 100 کارمند می باشد.
بسیاری از شرکت های بزرگ دارای مهندس های گرافیک، صنایع و معماری بوده ولی در مقابل، طراح های داخلی که در مناطق مسکونی فعالیت دارند ممکن است به تنهایی یا حداکثر با دو تا سه نفر همکار باشند.
اندازه شرکت های درگیر در طراحی های غیرمسکونی نشان دهنده پیچیدگی حق کمیسیون آن ها می باشد.
علاوه بر پیچیدگی کمتر، طراحی مسکونی یک نوع فعالیت متفاوت است.
طراحی مناطق مسکونی معمولا بسیار درگیر با نظرات طراح و مالک در تمام جوانب می باشد.
بعید است که یک مشتری بخواهد خدمات طراحی یک طراح داخلی که برای خانه اش درحال به کار بردن است، با یک سیستم منظم سازماندهی می شود.
طراحی داخلی یکی از شاخه های معماری می باشد ،باید این نکته را در نظر داشت که هر شاخه تخصصی در هر رشته صرفا در محدوده همان مجموعه معنادار خواهد بود.
بهترین ساختمان ها و فضای داخلی، فضاهایی هستند که میان عناصری که کلیت را تشکیل می دهند ناهمخوانی وجود نداشته باشد.
در میان عناصر، جنبه های سازه ای یک ساختمان، برنامه ریزی سایت، محوطه سازی، مبلمان و گرافیک معماری (علائم)، و همچنین جزئیات داخلی است که در نمونه های بسیاری از ساختمان های برجسته و داخلی ایجاد شده است و به صورت یکپارچه(هماهنگ) عمل میکنند.
به دلیل پیچیدگی تکنولوژیکی، برنامه ریزی و ساخت در دوران معاصر ؛ ممکن نیست
معمار یا طراح در تمام جنبه های ساختمانی که در دوران مدرن ساخته می شود متخصص باشد.
لذا ضروری است که متخصص ها به صورت گروهی و در ارتباط با یکدیگر با دانش کافی در جهت رسیدن به هدف مشترک همکاری کنند، در حالی که معمار بر روی طراحی کلی بنا تمرکز می کند، طراح داخلی به جنبه های دقیق مقیاس طراحی، زیباشناسی خاص و کاربردی و پرسش های روانشناختی و شخصیت و ویژگی فضا درگیر است .
اگر چه طراحی داخلی هنوز یک حرفه در حال توسعه است بدون تعریف دقیق از محدودیت های آن اما این گرایش می تواند در دو گروه مسکونی و غیر مسکونی طبقه بندی شود.
یکی از واضح ترین تفاوت های بین طراحان داخلی و دکوراتورهای داخلی، گستره دانشی است که انتظار می رود هر یک از آنها به یک پروژه تبدیل شود.
طراحان داخلی باید درباره طیف وسیعی از رشته ها دانش عمیقی داشته باشند تا بتوانند فضایی را ایجاد کنند که نه تنها جذاب باشد، بلکه به درستی بر طبق قوانین و مقررات عمل کند.
بسیاری از دولت ها نیاز به طراحان داخلی دارند که گواهینامه طراحی داخلی و یا مجوزهای لازم را برای کارشان دارند.
طراحان داخلی اغلب به دلیل نقش نظارتی و برنامه ریزی شان، نقش کاملی در دکوراسیون فضا دارند.
به یک معنا طراحان داخلی اغلب مانند مدیر پروژه هستند که دستی به همه کار دارند.
طراحان داخلی اغلب بخاطر دسترسی همه جانبه به فضا قبل از شروع یک پروژه، مخصوصا پروژه های ساختمانی جدید، برای مشورت دادن به کارفرمایان فراخوانده می شوند.
با این حال دکوراتورهای داخلی، نقش بسیار تخصصی دارند.
دکوراتورها موظف به کار در فضایی توسعه یافته به منظور ایجاد یک حس خاص در آن فضا هستند.
بر خلاف طراحان داخلی، دکوراتورها پایه های فضا را دستکاری نمی کنند.
در عوض، آنها باید قادر به دیدن امکانات موجود در فضای فعلی باشند.
دکوراتورهای داخلی همچنین ممکن است نسبت به طراحان داخلی دانش عمیق تری در مورد اصول، سبک ها و گرایشات طراحی داشته باشد.
در بیشتر موارد، طراح داخلی و دکوراتور داخلی با یکدیگر همکاری می کنند.
حتی ممکن است یک نفر هر دو کار را انجام دهد.
با این حال، دکوراتورهای داخلی ممکن است با متخصصین سایر مشاغل کار نکنند، در حالی که طراحان داخلی این کار را می کنند.
هر فضایی دارای قوانین و مقررات ساختمانی است که ممکن است بر اساس نوع فضا تغییر کنند.
مانند هر شغلی، طراحان داخلی نیاز به آموزش دارند.
AID یکی از قدیمی ترین انجمن های طراحی داخلی ملی است. در سال 1931، موسسه طراحان داخلی آمریکا (AID) اولین انجمن دکوراسیون داخلی ملی شد.
AID با انجمن ملی طراحان داخلی (NSID) در سال 1975 ادغام شد تا انجمن طراحان داخلی آمریکا (ASID) ، که امروز بزرگترین سازمان طراحان داخلی است، ایجاد شود.در حالی که طراحی داخلی به عنوان خدمتی برای مشتریان مسکونی آغاز شد، در حدود سال 1940طراحان داخلی شروع به کار در فضای تجاری کردند.
Dorothy Draper به طور گسترده به عنوان اولین طراحی شناخته شد که بیشتر در فضاهای تجاری مانند هتل ها، لابی ها و فروشگاه های شخصی کار کرد.
در صورتی که پروژه طراحی داخلی در تهران دارید و طراحی و نظارت و اجرا آن را به ما بسپارید با شماره تلفن استودیو معماری مهراز شهر ایرانیان تماس بگیرید یا فرم استعلام سفارش ها را پر کنید ما پس از بررسی پروژه با شما تماس خواهیم گرفت.
تلفن : (021) 88541880(021) 88541961