تاریخچه طراحی نمای ساختمان:
تاریخچه طراحی نمای ساختمان به قدمتهای بسیار دور برمیگردد. در ابتدا، ساختمانها به صورت ساده و کم تزئین بودند و نماهای آنها تنها به شکلهای اساسی محدود میشد. با گذر زمان و توسعه فرهنگ و هنر در جوامع مختلف، طراحی نما به یک هنر و علم پیچیده تبدیل شد.
تحول سبک معماری در قرن هجدهم: از سبک گرجستانی به سبک فدرال
در قرن هجدهم، در ایالات متحده آمریکا، سبک معماری گرجستانی به عنوان سبک غالب شناخته میشد. این سبک معماری براساس تقارن، هماهنگی در فرم و استفاده از الگوها و نمونههای خاصی مانند روکشهای آجری یا سنگی، استفاده از جزئیات معماری در گوشه ها و زوایای ساختمان، سقفهای شیروانی و نماهای بالای ورودی ساختمان تأکید میکرد.
با پیشروی زمان و رخ دادن جنگ انقلابی در ایالات متحده، سبک معماری فدرال به تدریج جایگزین سبک گرجستانی شد.
سبک فدرال از معماری یونان و روم باستان الهام گرفته بود و تأثیر قابل توجهی بر طراحی نماها داشت.
از جمله نمونههای شاخص این سبک میتوان به ستونهای دور یا دستهای، نماهای ساده و سیمتریک، دربهای ضخیم و تزئینات هندسی مورد استفاده در نمای بیرونی ساختمانها اشاره کرد.
به طور کلی، با تغییر سلیقه و تأثیر عوامل تاریخی و فرهنگی، سبک معماری گرجستانی که در قرن هجدهم محبوب بود، جای خود را به سبک فدرال میدهد که تأکید بیشتری بر الهام از معماری باستانی یونان و روم دارد.
تغییرات در طراحی نما در قرن بیستم:
در قرن بیستم، با پیشرفت فناوری و استفاده از مواد ساختمانی جدید، طراحی نما تغییرات زیادی را تجربه کرد.
از آنجا که فناوری ساختمانی پیشرفت کرده و ساختمانها به شکلها و برنامههای متنوعتری طراحی میشدند، نماها نیز به شکلها و جزئیات متنوعی طراحی شدند.
همچنین، با پیشرفت در زمینه مهندسی سازه و فناوری ساخت، امکان استفاده از نماهای پویا و هوشمند نیز به وجود آمد.
در دهههای اخیر، با پیشرفت فناوری رایانه و شبکههای اجتماعی، طراحی نما نیز تحت تأثیر قرارمیگیرد.
نرمافزارهای مدلسازی سهبعدی، شبیهسازیهای نورپردازی و رندرینگ، به معماران و طراحان نما امکان میدهند تا طرحهای خود را به صورت دقیقتر و واقعگرایانهتر به تصویر بکشند و قبل از ساخت واقعی ساختمان، آن را در محیط مجازی بررسی کنند.